av SR
Som tidlegare omtala, har feirepengane dei seinare åra i større grad blitt skrudd over på å bli brukt på opplevingar, og ikkje overnatting. Dette veit sjølvsagt aktørane å dra nytte av, og tek seg slik litt ekstra godt betalt. Som den gode sparar sjølvsagt veit, er det naturleg nok mogleg å oppleva minst like mykje for ein brøkdel av prisen berre ein tenkjer litt utanfor boksa.
Guiding
Desse karane veit å ta seg godt betalt, særleg viss dei kan skandinaviske språk. Det dei derimot ikkje er flinke til er å halda styr på kven av dei i halen som har betalt. Dermed er det berre å hangja seg på næraste mann eller kvinne med ein stor blom, paraply, klut ol. løfta over hovudet. Økonomisk fungerar dette sjølvsagt alle best der det ikkje heller er inngangspengar, men skulle det likevel vera det, kan ein trøysta seg med at pengar spart er pengar (ikkje tent), ja nettopp spart!
Folklore
Er du av dei som må få med deg den lokale folkedansen for at ferien skal vera vellukka? Desse tilsynelatande idealistiske dansarane er anten særsk griske, eller offer for folkedansen sitt svar på menneskehandel og bakmenn. Er du ute etter å spara litt pengar, og kanskje få dansa endå litt meir bør du ta kontakt med den lokale leikaringen der du er. Mi erfaring med desse er at dei meir enn villig tek imot nye deltakarar. Kjem du i tillegg med nokre røvarhistorier om din bakgrunn frå norsk leikaring (her er det berre å vera oppfinnsam), bjørnejakt og ulveflåing, kan du vera viss på at du får deg ein svingom!
Lokal mattradisjon
Kven er vel betre skikka til å gje deg eit innblikk i lokal matkultur enn den pengelense greske bestemora som står på verandaen og bankar tepper? Her handlar det berre om å by seg sjølv fram: Eg betalar for maten til deg og din familie, om du lagar den og eg får vera med på kjøkenet. På den måten kan du både driva uhjelp og sparing! Tru meg: dette er ei oppleving du neppe vil gløyma, uansett kor dement du blir. Det er på denne måten du får eit realitstisk innsyn i lokal kultur.
Einaste utfordringa vil ofte vera å koma i kontakt med dei lokale. Ofte kan dei ikkje eit språk du kan. Dette kan likevel enkelt løysast med å ta kontakt med ungdom i strøket rundt. Dessutan er pengar eit språk som ofte talar for seg sjølv. Elles er det ikkje noko i vegen for å utnytta studentar. Dei heng ofte på visse caféar, er språkdyktige og meir enn villig til å få påspandert middag mot å måtte laga den sjølv.
Liten tvil om at denne dama veit korleis billeg mat skal lagast!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar