Krainer vs Krainer

av KR

Ei historie frå det verkelege livet. 17. mai er gjerne dagen for å skeie litt ut, eg snakkar ikkje om å gå i overprisa ullklede - men å skeie ut i matvegen. Sjølv her på Sparebloggen kan me å skeie ut litt, men me gjer det på ein lønsam måte. Det hadde seg difor slik at underteikna dagen før dagen kjøpte nokre pølser frå Gilde sin nye, eksklusive serie. Krainer var merket. 3 pølser for 29,90 er ikkje daglegdags kost for småkårsfolk. Ei slik utskeiing kan setja eit heilt hushaldningsbudsjett over styr til minst over sumaren. Det var difor med frykt eg vandra mot kassen.

Fortvil likevel ikkje, for det meste går godt for den røynde sparar!

Pølsa var god nok den, for all del, men noko smaklaus i høve til forventningane som hadde bygd seg opp. Prisen er då ein ting, ilag med eksklusiv branding. Slikt straffar seg, for når pølser til 10 kr stk ikkje er eksepsjonelt gode, sendast straks ei klage til Gilde si forbrukaravdeling. Pølsene var verkeleg meir smaklause enn ein hadde grunn til å forvente ut i frå omstenda. Gilde aksepterte dette og sende 100 kr i retur få dagar seinare. Dei skal ha det, bøndene, dei kranglar ikkje på kronene.

Omlag 70 kr pluss frå ein pølsemiddag 17. mai er då noko, men som seg hør og bør jagast tilboda like snart sjølv etter nokre gode oppturar. Det hadde seg difor slik at eg på min neste handletur, like etter Krainer-insidenten, kom over eit parti nær utgådde Krainer-pølser på Kiwi. Dagen før utløpsdatoen kan vara som kjent fåast gratis i kassen. Som sagt så gjort, og eg spaserte ut med tre nye Krainers. Desse vart fortærte og var like smaklause, men då pølsene var erverva gratis kunne eg ikkje ha dei same smaksforventningane som sist. Klage ikkje sendt, pølsene fortærte - og aldri kjøpt igjen.

Det ordnar seg alltid for den røynde sparar!